Παραστάσεις, συναυλίες, εικόνες, λέξεις που κράτησα από τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού στην πόλη
Καλοκαίρι στην Αθήνα. Σε μια πόλη που όσο αποπνικτική και αν είναι αρκετές φορές, την ίδια στιγμή χαρίζει στιγμές που σου κόβουν την ανάσα. Ανάμεσα σε όσα βιώνουμε – πόλεμοι, απαιτητική καθημερινότητα, ακρίβεια και είμαι σίγουρη ότι μπορείτε να προσθέσετε ο καθένας στη λίστα πολλά – υπάρχει ευτυχώς ο πολιτισμός που μοιάζει να μας απλώνει το χέρι και να μας βαστά ψηλά, υπάρχει ο ήλιος που δύει και ανατέλλει, υπάρχει η θάλασσα.
Καθώς ο πρώτος μήνας του φετινού καλοκαιριού τελείωσε, ρίχνω μια ματιά σε όσα με κράτησαν, σταχυολογώντας όσα άξιζαν, κοιτάζοντας τις μέρες προς τα πίσω. Ποια παράσταση, ποια έκθεση, ποια συναυλία, στιγμές που ξεχώρισα το προηγούμενο διάστημα.
ΟΡΕΣΤΕΙΑ του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Τερζόπουλου | Μια δυνατή εμπειρία στο Βύρωνα
Είχαμε την τύχη να δούμε την πρώτη συνεργασία του διεθνώς καταξιωμένου Έλληνα σκηνοθέτη και δασκάλου με το Εθνικό Θέατρο, εφέτος στο Φεστιβάλ του Θεάτρου Βράχων. Παράσταση που θα μείνει μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Δε θα ξεχάσω το Χορό -μια έκσταση- από τους ωραιότερους που έχω δει σε αρχαία τραγωδία. Εμβληματική παράσταση!
Plásmata της Στέγης στο Πεδίον του Άρεως | Μια εμπειρία τέχνης σε δημόσιο χώρο
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να μεταμορφώνεται ένα πάρκο σε χώρο τέχνης, να γεμίζει μουσικές και να αλλάζει με αυτό τον τρόπο όλο το δημόσιο τοπίο. Και μόνο ο περίπατος στο πάρκο ήταν ένα υπέροχο γεγονός. Αισθάνομαι ότι το Ίδρυμα Ωνάση με αυτές τις εκθέσεις καλεί τους Αθηναίους ν’ αγαπήσουν ξανά την πόλη τους. Να περπατήσουν με ασφάλεια και ηρεμία στο αναδιαμορφωμένο Πεδίο του Άρεως, να καθίσουν στα παγκάκια του, ν’ ακούσουν μουσική, να χορέψουν, να δουν έργα σε προβολές, να αφήσουν την φαντασία τους να οργιάσει, να δουν τους ανθρώπους δίπλα τους όχι με φόβο αλλά ως συνύπαρξη. Μακάρι αυτές οι ανοιχτές εκθέσεις τέχνης να συνεχιστούν, πραγματικά υπέροχη πρωτοβουλία, ανοιχτή και δωρεάν προς όλους.
Ταράτσα του Φοίβου 2025 | Μια καλοκαιρινή μουσική βραδιά στην Αθήνα
Βρεθήκαμε ξανά στο Πεδίον του Άρεως, στην Ταράτσα του Φοίβου, στο δροσερό και φιλόξενο καλοκαιρινό “Άλσος” – όπου είδαμε μια σάτιρα σαν από άλλη εποχή. Ο ταλαντούχος Φοίβος Δεληβοριάς ως ταρατσάρχης, συγγραφέας, στιχουργός και ερμηνευτής. Μαζί του ο εξαιρετικός Θανάσης Αλευράς, η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, ο Πάνος Παπαδόπουλος και η Νεφέλη Φασούλη, και με ξεχωριστούς, διαφορετικούς καλεσμένους κάθε Τετάρτη και σπαρταριστά σκετσάκια. Μουσική, τραγούδι, stand up, κείμενα που αποδομούν την καθημερινότητα και σε καλούν να τη δεις χωρίς σοβαρότητα όπως της αρμόζει.
Το Πεδίον του Άρεως σταδιακά μεταμορφώνεται σε μικρό Central Park των Αθηνών!
Συναυλία για το Μίκη Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο
Μια μουσική, αντιπολεμική γιορτή κάτω από τ’ αστέρια. Παρακολουθήσαμε τη φετινή συναυλία προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη στο Καλλιμάρμαρο, επετειακή για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του συνθέτη. Ήταν μία από τις σημαντικότερες μουσικές εκδηλώσεις του φετινού καλοκαιριού στην Αθήνα.
Μια συναυλία με παλμό με χιλιάδες θεατές και σπουδαίους ερμηνευτές που θα μείνει ιστορική, για τον Μίκη της αντίστασης, των αγώνων και της δημιουργίας. Τον Μίκη που μας έμαθε να τραγουδάμε λόγια μεγάλων ποιητών. Τον Μίκη που τα τραγούδια του ανήκουν σε έναν ολόκληρο λαό, δίχως κομματικούς διαχωρισμούς, σε όλους τους λαούς.
Ηλιοβασίλεμα στον Λόφο Φιλοπάππου
Πόσο καιρό έχεις να περπατήσεις στο λόφο του Φιλοπάππου; Πάντα μου προκαλεί έκπληξη ότι υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι της Αθήνας που δεν έχουν περπατήσει εκεί ίσως ποτέ. Να το κάνεις, να ανέβεις, να μπερδευτείς με τους τουρίστες, να αφεθείς στον ήλιο και να τον χαζέψεις καθώς χάνεται στο ορίζοντα. Να νιώσεις λίγο μια “παύση”. Είναι από τους πιο αγαπημένους μου περιπάτους στην Αθήνα.
Να δεις τον εαυτό σου ανάμεσα σε άλλους χαλαρούς ανθρώπους σε μια πόλη που τρέχει με φρενήρεις ρυθμούς. Να πατήσεις λίγο φρένο: στο άγχος, στις ατελείωτες σκέψεις σου. Εκεί για λίγο να νιώσεις ξανά γήινος, να πέσουν οι παλμοί, να ακούσεις την ανάσα σου. Ιδανική ώρα περιπάτου περίπου κατά τις 19.00. Μείνε έως τις 21.00 παρά, να δεις το ηλιοβασίλεμα. Μόλις δεις την δύση φεύγεις λίγο ανάλαφρα διαφορετικός.
Είχα μοιραστεί ένα άρθρο με τίτλο “Αθήνα είναι“, διάβασε το, ίσως δεις, αισθανθείς την ομορφιά αυτής της πόλης από τα μάτια μου.
Πρώτη καλοκαιρινή βουτιά | Όταν ο Ιούνιος άρχισε να γίνεται καλοκαίρι
Τι ευλογία σε μια ώρα από το κέντρο να βρίσκεσαι στη θάλασσα. Τι θα ήμασταν χωρίς τα καλοκαίρια; Χωρίς αυτή τη θάλασσα που μοιάζει σαν να καθαρίζει τις ψυχές και να διώχνει έναν ολόκληρο χειμώνα από μέσα μας. Κάθε χρόνο ξεκινούσα το κολύμπι από Απρίλιο ή το Μάϊο. Εφέτος έφτασε ο Ιούνιος για να κάνω την πρώτη βουτιά. Μα πόση ευγνωμοσύνη για κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά της.
Η τέχνη μεταμορφώνει τη ζωή μας, τρέφει το μυαλό, δίνει ανάσες, δύναμη. Κανονικά θα έπρεπε να συνταγογραφείται προς όλους. Αλλάζει τη ψυχολογία, τον τόπο που ζούμε, όλη τη συνύπαρξη μας. Πόσο άλλη αξία αποκτά το καλοκαίρι στην πόλη όταν οι άνθρωποι συναντιούνται, γελάνε, τραγουδάνε, ξεφεύγουν, χαίρονται!
Κλείνω τη δημοσίευση με κάποιες λέξεις, γραμμένες κάπου στον Υμηττό, στο βάθος φαίνεται το κέντρο της Αθήνας και η θάλασσα: Θαύμα είναι το να μοιράζεσαι. Αυτές οι λέξεις βρέθηκαν μπροστά μου, ήρθανε να ολοκληρώσουν το κείμενο αυτό με τις λίγες φωτεινές στιγμές που ξεχώρισα από το φετινό καλοκαίρι ως τώρα στην πόλη.
Εύχομαι να περάσετε το καλοκαίρι σας με καλούς ανθρώπους κοντά. Ακόμη και αν δε φύγετε από την Αθήνα, φροντίστε να γεμίσετε με ομορφιά, αγκαλιές, πολιτισμό και ωραίες στιγμές τις μέρες σας, αυτές οι λίγες τις καθορίζουν. Πάνω απ’ όλα, με καλή διάθεση και καλοσύνη μέσα και δίπλα μας.
