Βουτώ στη θάλασσα. Το μυαλό να αδειάσει.
Κινήσεις γρήγορες. Δεξιά, αριστερά τα χέρια.
Μια κόκκινη τσαμαδούρα στα ανοικτά. Βάζω σκοπό να τη φτάσω.
Όσο πιο γρήγορα, με κινήσεις δεξιά και αριστερά.. Ανάσα σταθερή.
“Μη κλέβεις!“, προστάζω τον εαυτό μου.. “Ώπ! Φτάσαμε στον κόκκινο μας στόχο!” Αγκαλιάζω τον κόκκινο ντενεκέ που επιπλέει στα ανοικτά και παριστάνει τη τσαμαδούρα. Χαζεύω στο βυθό. Παρατηρώ το σκοινί που ενώνει τη τσαμαδούρα με την άγκυρα. Βάζω σκοπό να βουτήξω να τη φτάσω. “Μέχρι την άγκυρα, να τη πιάσεις“, μονολογώ ξανά. Ανάσα και βουτιά! “Την έφτασα!”, σκέφτομαι καθώς την προσεγγίζω.
Έπειτα στρέφω προς τα πάνω και υψώνομαι. Χαζεύω το απόλυτο γαλάζιο καθώς ανεβαίνω προς την επιφάνεια. Κάπως έτσι θα μπορούσε να ήταν το χρώμα του παραδείσου. Παραπέρα ένα ξύλινο καΐκι. Τα κύματα σκάνε πάνω του. “Πρέπει να αγγίξω τη ξύλινη πλώρη του“…
Για μια στιγμή μου έρχονται σαν ανάμνηση, τα καλοκαίρια των παιδικών χρόνων. Σαν παιδί.. όταν κάθε βότσαλο, κάθε κοχύλι, κάθε βουτιά από άλλο βράχο, είχε και μια άλλη ξεχωριστή αξία. Τότε που η θάλασσα ήταν η “ανταμοιβή” μετά από μια σχολική χρονιά. Τότε που το μυαλό έπλαθε φανταστικές ιστορίες και τις ζούσε. Τα παιδικά καλοκαίρια που η ζωή είχε μικρούς προσιτούς καθημερινούς χαρούμενους στόχους. Τώρα αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες, έρχονται στο μυαλό και δημιουργούν μια γλυκόπικρη γεύση. Δε θα ήθελα ποτέ να ζούσα σε χώρα δίχως θάλασσα.
Ίσως δε το συνειδητοποιούμε, μα η ζωή αποκτά αξία, ουσία και οντότητα μέσα από τους μικρούς ή μεγάλους στόχους που θέτουμε και τον αγώνα μας να τους προσεγγίσουμε. Τα όνειρα και οι σχέσεις μας, είναι όλα όσα μας κρατούν ζωντανούς. Αυτά μας δίνουν τη δύναμη, θέληση για συνέχεια. Μερικές φορές όταν τα κατακτούμε, αυτομάτως κάτι σαν να χάνετε. Αμέσως η ψυχή του δημιουργικού ατόμου σαν να κλονίζετε, ψάχνει να βρει επόμενο σκοπό. Όταν η καθημερινότητα παύει να τροφοδοτεί, τότε αυτομάτως και η ζωή χάνεται. Είναι πολύ σκληρό να στερείσαι από σκοπούς.
Ο ήλιος στεγνώνει τις σταγόνες του θαλασσινού νερού στο σώμα. Στέκομαι στην άκρη του βράχου, πάντα εδώ έρχομαι. Σε καλές, επιτυχημένες, μα και σε δύσκολες στιγμές. Στέκομαι, ακούω τα κύματα. Από μικρή, εδώ η ψυχή συναντά τη ψυχή. Αποτελεί ένα δυνατό ‘συνάντημα’. Ίσως κενού, που αναζητά τον επόμενο σκοπό. Σε καιρούς εξαιρετικά άνυδρους.
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε
στην κουπαστή.
Το σώμα αφήστε
φτερό στον άνεμο να ζαλιστεί
Είναι μια νύχτα
μια τρελή βραδιά
που λάμπουν τ' άστρα
λάμπει κι η καρδιά
και κάπου απέναντι
είναι το νησί
που 'χει κοράλλια
κι η αμμουδιά χρυσή
κι αυτό τ' αγέρι πως
γλιστράει σα χέλι πως
και φέρνει σήμερα
μια τέτοια χίμαιρα
ξανά στο φως.
Τα μάτια κλείστε
γλυκά ακουμπήστε στην
κουπαστή.
Το χρόνο αφήστε
καινούρια ψέματα
να φανταστεί
και τι μας νοιάζει πια
αφού η νύχτα πήρε τα κουπιά
τα μάτια κλείστε
και δώστε στ' όνειρο,
τρελά φιλιά.
..Δενει η μουσικη επιλογη. Ειδικα οι τελαυταιοι στιχοι ειναι ολα τα λεφτα.
Καλο καλοκαιρι.
ΑΛΛΟ Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ.
ΤΟΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΤΕΙ ΣΤΟΧΟΥΣ Η ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΕΙΣ "ΣΚΟΠΟΥΣ" (=ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ) ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟΥΣ, ΠΡΟΣΙΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΠΛΑΣΕΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΙΣΩΣ ΕΚΕΙ ΑΦΕΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΣ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ.. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ.. ΣΥΝΕΙΡΜΙΚΑ.
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ :), ΑΠΛΑ ΜΟΥΣΙΚΟΣ.
ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΟΙ 'ΣΚΟΠΟΙ' ΚΑΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΑΝΥΔΡΗ, ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΦΥΔΑΤΩΜΕΝΗ..
ωραιες δροσερες φωτογραφιες…
…σαν τη θαλασσα…δεν εχει!!! 🙂
καλημέρααααα!! 🙂
Το θέμα είναι να έχουμε όνειρα όμως.. να παλεύουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα!!!
Μαγευτική η θάλασσα!!!
Μοιάζουμε στο τόπο του ραντεβού..
Πάντα εκεί να περιμένει..
Σημείο αναφοράς.. ξεσκαρτάρισμα.. αναμνήσεις.. μα πάντα ΕΚΕΙ!
Καλημέρα!
Thalasa = amore! 😛
O skopos tis zwhs…. megalo pragma!
Blepeis oi perissoteroi den exoun skopo kapws iero.. pou na gemizei phixiki galini, para mono diekpereotiko. Gia auto ftasame edw.
Wraies foto road.
Ekanes ta prwta thalassina mpania?
" Βουτώ στη θάλασσα. Το μυαλό να αδειάσει. "
Πόσο μοιάζουμε σε αυτή την τακτική!!!
καλή εβδομάδα.
Αποδράσεις που γίνονται η σωτηρία της ψυχής.
Τα δημιουργικά άτομα βρίσκουν πάντα ένα τρόπο να αντλήσουν ενέργεια και στόχους:)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα
@ κώστας : πολύ ωραίο τραγούδι.
@ ΒΑΡΘΑΚΟΥΡΗΣ : μου αρέσει που αναλύεις… την έννοια του σκοπού! Να είσαι καλά!
@ aeriko : θα ήθελα κάθε μέρα να ήμουν εκεί.. Σε ευχαριστώ!
@ iLiAs : Συμφωνώ Ηλία!! Καλημέρα, καλή εβδομάδα να έχουμεεεεε 🙂
@ Hfaistiwnas : Δίχως όνειρα δε ζεις. Αυτό καταλαβαίνω. Η ζωή γίνεται τότε "ξένη, φορτική".. Φιλιά!
@ Γιαγιά Αντιγόνη : ..δε μιλάει σε όλους τους ανθρώπους τόσο και το ίδιο. Χαίρομαι τότε που ταιριάζουμε σε αυτό.. 🙂 Καλή εβδομάδα!
@ treno fantasma : και όμως αυτό διαπιστώνω.. Οι περισσότεροι άνθρωποι πέρασαν και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους δίχως κάποιο ιδιαίτερο σκοπό. Ισως αυτό να θέλει και το σύστημα. Δε ξέρω αν ευθύνονται κ οι ίδιοι σε αυτό.
Σκοπός;;;;
Δε θέλω να γράψω τίποτα…μου αρέσει που είμαι ξανά εδώ…και στη θάλασσα έστω και μέσα από τις εικόνες σου…Σε φιλώ γλυκά!!!
Την Καλημέρα μου!!!
Όμορφη Βδομάδα να έχουμε!!!
@ Μαριάνθη : Να περνάς όμορφα Μαριάνθη μου, καλή εβδομάδα!
@ nefeli : Οι αποδράσεις αναγκαίες περισσότερο από ποτέ σήμερα.. Λες να είναι έτσι; Καλημέρα Νεφέλη 🙂
@ karkinos7 : Σε ευχαριστώ Τάσο μου, δε συγκρίνεται (κ για μένα) με ανοικτά σχόλια. Κ εγώ χαίρομαι που είσαι εδώ και που τα λέμε 🙂
Όπως λέει και το τραγούι : "Άλλη μια μέρα δίχως σκοπό. Μια καλημέρα τι να την πω" lol.. Φιλιά 🙂
"Ίσως δε το συνειδητοποιούμε, μα η ζωή αποκτά αξία, ουσία και οντότητα μέσα από τους μικρούς ή μεγάλους στόχους που θέτουμε και τον αγώνα μας να τους προσεγγίσουμε. Τα όνειρα και οι σχέσεις μας, είναι όλα όσα μας κρατούν ζωντανούς. Αυτά μας δίνουν τη δύναμη, θέληση για συνέχεια. "
MEΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ..
ΓΡΑΨΕ! ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΣΟΥ!
Έχεις ανάγκη …
απαραίτητα διακοπές !!!
Ξέρεις, κάπου στη ΝΔ Σάμο …
υπάρχει μια υπέροχη θάλασσα …
ουζάκι με θαλασσινούς μεζέδες …
και ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ – τι λες ???
@ Ανώνυμε : να είσαι καλά.
@ Side21 : Εμένα μου λες…; Λες να μη το ξέρω;;;.. Η πρόταση είναι δελεαστική.. και στην σκέψη ήδη σαν να ταξίδεψα. Τυχερέ νησιώτη!
+1000
gia to anoigma tis kardoulas sou.
to kalokairi einai mprosta.
se filwpoliiiiiiiii
arco
Μου θυμίζεις την Βουλιαγμένη που με πήγαινε η μητέρα μου με το λεωφορείο, και τα όμορφα χρόνια που η κόκκινη σημαδούρα ήταν ένας εστιασμένος και καθαρός σκοπός, το μακροβούτι για την άγκυρα το τεστ των ικανοτήτων μας, και η μάσκα και ο αναπνευστήρας και τα βατραχοπέδιλα τα εργαλεία της ζωής. Νάσαι καλά 🙂
Στέκεσαι στην άκρη , κοιτάς στον ορίζοντα και παλεύεις να χωθεί το βλέμμα σου μέσα του , να φτάσεις αντίκρυ , μάταια όμως , εκεί που ενώνεται η λεπτή καμπυλωτή γραμμή , τελειώνεις , δεν φτάνεις ποτέ στην άλλη μεριά …στην άλλη μεριά …
Την κάνεις όμως την υπέρβαση . Καθώς βουλιάζει το πόδι στην υγρή άμμο , ξετρυπώνοντας μικρά , ολόκληρα μα και σπασμένα κοχύλια , κλείνεις τα μάτια και βουτάς στο δροσερό μπλέ με μία μόνο προσμονή . Να σβήσει αυτό που σε καίει …
Καλό καλοκαίρι 🙂
Να ήξερες πόσο με ταξίδεψες…
@ arcobaleno : Φιλάκια πολλά arco μου, καληνύχτα :))
@ thinks : πόσο όμορφη αίσθηση. Το μόνο που υπήρχε ήταν τα παιχνίδια στην άμμο, τα μακροβούτια, το χάζεμα του βυθού με τη μάσκα, το ψάξιμο αχινών και κοχυλιών.. Τώρα αυτές οι θύμησες φέρνουν μια γλυκόπικρη αίσθηση. "Τα βασικά εργαλεία ζωής" 🙂 κάπως έτσι.. 🙂 Υπάρχουν ευτυχώς ακόμη στην Αττική όμορφες, καθαρές παραλίες για να κάνεις μπάνιο (αν και είναι καλύτερα τις καθημερινές, από ότι τα σκ..) 🙂
@ ο κυριος αμ : τι όμορφο ταξίδι ήταν οι λέξεις σου.. σε ευχαριστώ, νομίζω πως έχουμε όλοι τελικά ανάγκη μια μεγάλη φυγή.. στο πιο μακρινό νησί του Αιγαίου.. Δίχως να πιάνει κινητό και δίχως να ακούμε εννοείται ειδήσεις και αναμένες τηλεοράσεις..
@ teleytaios : Αν όντως το έκανα, πραγματικά χαρά μου..
…βουτάς βαθιά και κάνεις την υπέρβαση ανοίγοντας τα μάτια σου, σκέφτεσαι, μάλλον ποθείς να είχες και άλλη ανάσα , να ήταν ατελείωτη για να μπορείς για πάντα να απολαύσεις τη στιγμή αυτή που το βαθύ μπλε σε φέρνει σε επαφή με την υπέρβαση …και ξαφνικά αποφασίζεις ότι θα πρέπει να κοιτάξεις τον ήλιο και γυρνάς πίσω με μια βαθύτερη θέληση…να προχωρήσεις για επόμενη υπέρβαση και το επόμενο όριο !
Κ. φίλη του blog
@ φίλη του blog Κ : Σε ευχαριστώ πολύ. 🙂 Να έχεις μια καλή νύχτα!
Ομορφη ποιητική ανάρτηση. Απλωτές προς τα μέσα, ενδον, ενδοσκόπηση, κύματα και παφλασμοί του χρόνου, αίσθηση άνωσης~~~