“Τα σύννεφα πυκνά-πυκνά μαζεύονται κι απειλούν την ισορροπία μου σ’ ένα αβέβαιο κόσμο.
Ας μπορούσα να σταματήσω…Ας μπορούσα να διαφύγω μέσα από μια στενή λουρίδα ουρανού.
Πού θα πήγαινε και ποιόν θα μπορούσα να συναντήσω εκεί;
Όμως τα σύννεφα έχουν μαυρίσει τον ορίζοντα, την πόλη, την καρδιά μου και κάθε ελπίδα έχει χαθεί.
Τα σύννεφα είναι κατάρα κι απειλή. Τα σύννεφα με σκεπάζουν.
Κι είναι σιωπή..”
“Όταν έρχονται τα σύννεφα“, “Το χαμόγελο της Τζοκόντα”
Μάνος Χατζιδάκις , ποίηση και μουσική
Φωτογραφίες roadartist..;)
