Πιστεύω πολύ στο ότι μια (καλή) φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις.. Ειδικότερα θαυμάζω τη δουλειά των φωτορεπόρτερ.. οι οποίοι συμβάλλουν, κάποιες φορές και με το κίνδυνο της ζωής τους, στην διαιώνιση της ιστορίας.
Αρκεί μόνο να σκεφτείτε ότι από όπου απουσιάζουν οι φωτορεπόρτερ, η ιστορία στερείται πάντα μια σημαντική καταγραφή της.
Τους φωτορεπόρτερ που απαθανατίζουν ιστορικές στιγμές και τις μοιράζονται με όλο το κόσμο, βράβευσε και εφέτος – όπως κάνει από το 1955 – το World Press Photo.
Η διάκριση αυτή είναι από τις σημαντικότερες για κάθε φωτογράφο. Τέχνες, περιβάλλον, αληθινές ιστορίες, πορτρέτα, καθημερινότητα, σπορ, φύση είναι κάποιες από τις κατηγορίες, για τις οποίες διαγωνίστηκαν 5.019 φωτογράφοι από 125 χώρες. Συγκεκριμένα στάλθηκαν στην κριτική επιτροπή πάνω από 80.000 φωτογραφίες. Τα βραβεία μοιράστηκαν 59 φωτογράφοι από 23 χώρες. Σας παραθέτω ορισμένες από τις βραβεύσιμες φωτογραφίες.
Η επιλογή ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη.
Η διάκριση αυτή είναι από τις σημαντικότερες για κάθε φωτογράφο. Τέχνες, περιβάλλον, αληθινές ιστορίες, πορτρέτα, καθημερινότητα, σπορ, φύση είναι κάποιες από τις κατηγορίες, για τις οποίες διαγωνίστηκαν 5.019 φωτογράφοι από 125 χώρες. Συγκεκριμένα στάλθηκαν στην κριτική επιτροπή πάνω από 80.000 φωτογραφίες. Τα βραβεία μοιράστηκαν 59 φωτογράφοι από 23 χώρες. Σας παραθέτω ορισμένες από τις βραβεύσιμες φωτογραφίες.
Η επιλογή ήταν πραγματικά πολύ δύσκολη.
Αυτή είναι η καλύτερη φωτογραφία για το 2007. Ο Βρετανός φωτογράφος Tim Hetherington φωτογράφισε αυτόν τον εξαντλημένο Αμερικανό στρατιώτη απο το πόλεμο στο Αφγανιστάν.
Ο Paul Nicklen απο τον Καναδά, φωτογράφισε για το National Geographic τη παραπάνω φωτογραφία και κέρδισε το 2ο βραβείο στις Εικόνες απο τη Φύση. Ενα narwhal στο Νουναβούτ, όπου το κυνήγι των θαλασσιών θηλαστικών…..αποτελεί καθημερινή συνήθεια.
Ο Δανός φωτογράφος Erik Refner κέρδισε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία των Σπορ. Απαθανάτισε την εξάντληση του αθλητή λίγο πριν ολοκληρώσει το μαραθώνιο της Κοπεγχάγης. 
Ο Αμερικανός John Moore βρέθηκε λίγα μέτρα μακριά απο το σημείο της δολοφονίας της Μπεναζίρ Μπούτο στο Πακιστάν και κέρδισε ένα βραβείο για μια εικόνα που στιγμάτισε πολιτικά το 2007. 
Ο Justin Maxon, φωτογράφισε μια οικογενειακή στιγμή στον Κόκκινο Ποταμό του Βιετνάμ, ανάμεσα σε ένα γιο και μια μητέρα, η οποία όμως είναι άστεγη και πάσχει απο AIDS…
O Νοτιοαφρικανός φωτογράφος Brent Stinton φωτογράφισε τη παραπάνω νεκρώσιμη ακολουθία, ενός γορίλα που ζούσε στο Εθνικό Πάρκο του Ανατολικού Κονγκό. Απαιτούνται αρκετά χέρια για τη μεταφορά του και κανείς δεν γνωρίζει που τον πηγαίνουν..
Αν κάποιος επιθυμεί να δεί όλες τις φωτογραφίες, ας κάνει κλικ στο:
