Η Ύδρα είναι ένας πολύ αγαπημένος μου προορισμός.
Η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το νησί ήταν ένας Φεβρουάριος, χρόνια πριν.
Έκτοτε ακολούθησαν αρκετές επισκέψεις,
διάφορες στιγμές και εποχές..
Ύδρα, ένας τόπος μαγικός. Δίπλα στην Αθήνα, μόλις μία ώρα με το δελφίνι, μα
όμως ταυτόχρονα δίνοντας την αίσθηση του αρκετά μακρυά.
Δίχως αμάξια, δίτροχα,
..οτιδήποτε μηχανοκίνητο εδώ είναι απαγορευμένο..
Παντού υπάρχουν μόνο γαϊδουράκια, όπως ακριβώς χρόνια πριν..
..και παντού, πολλές γάτες..
(δηλαδή η καλύτερη μου..)
Παντού υπάρχουν μόνο γαϊδουράκια, όπως ακριβώς χρόνια πριν..
..και παντού, πολλές γάτες.. (δηλαδή η καλύτερη μου..)
Αυτό όμως που πάντα με κερδίζει στην Ύδρα, είναι η αύρα της..
Με το που φτάνεις στο γραφικό της λιμάνι – κατά την γνώμη μου, ένα από τα πιο όμορφα λιμάνια της χώρας – με τα πέτρινα αρχοντικά, την αμφιθεατρικά κτισμένη μικρή της πολιτεία, μια ξεχωριστή αύρα αμέσως σε αγκαλιάζει..
Μύλοι, διάσπαρτα μικρά ξωκλήσια..
Το ένδοξο παρελθόν του νησιού..
περιπλέκεται με το σήμερα
τα κανόνια περιμετρικά του λιμανιού,
σαν να ξαναζωντανεύουν στιγμές του παρελθόντος…
..μια ατμόσφαιρα αλλοτινής εποχής..
που μοιάζει να μην έχει πάψει να συνυπάρχει..
..και να συνομιλεί με το σήμερα..
..Μα όπου κ αν είσαι.. ότι και αν κάπου κάνεις..
..αυτοί που έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου,
οι φίλοι σου, οι άνθρωποι σου, με τους κοινούς κώδικες,
είναι που καθορίζουν τελικά τα πάντα..
Από μαύρο πίνακα, γραμμένο με κιμωλία..
“..Ο αισθησιασμός αγγίζει την εσωτερική ανθρώπινη φύση μας: τη λαχτάρα να μας καταλάβουν, την επιθυμία να μας τιμήσουν, τον πόθο να μας αγαπήσουν..
Άκουσα ότι το κλειδί για την πραγματική ευτυχία βρίσκεται καθώς υπηρετείς, βοηθάς και τιμάς ένα άλλο άνθρωπο, δίνοντας τον εαυτό σου..”
Μελοντι Γκαρντο
..Συγκρατώντας αυτά τα λόγια..
στην ψυχή
..και στην καρδιά..
Η Ύδρα είναι η απόδειξη πως
η μεγαλύτερη αρχοντιά είναι η απλότητα..
Υ.Γ. Μετά από ένα μήνα αποχής από το διαδίκτυο..
καλώς σας βρίσκω ξανά..
Όποτε και αν γραφτεί κάτι για την Ύδρα, είναι πάντα φρέσκο και επίκαιρο!
Αγαπημένη!
Τόσα χρόνια πίσω, και πάλι Θαλασσένια μου, αγαπώ να κοιτάζω την “τότε” ματιά μου και να μου έρχονται συναισθήματα από το νησί. Αγαπημένη ναι, και αυτό δε θα αφήσουμε να το αλλάξει τίποτα!