Στις 17 Σεπτεμβρίου 1982, πριν ακριβώς από 26 χρόνια, ο Μάνος Λοΐζος άφησε τη τελευταία του πνοή. Ένας καλλιτέχνης σεμνός και χαμηλών τόνων, κάτι που σπανίζει τόσο πολύ σήμερα. Το σπουδαίο στο Μάνο Λοΐζο είναι ότι εκτός από ένας εξαιρετικός μουσικός, συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής, υπήρξε πάνω από όλα ένας ευαίσθητος, ρομαντικός, απλός, ονειροπόλος άνθρωπος.
Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937. Ο πατέρας του καταγόταν από τη Κύπρο και η μητέρα του από τη Ρόδο. Η μουσική του πορεία πραγματικά επαναστατική, θα ξεχωρίζει πάντα τόσο για την αισθητική, όσο και για τους ριζοσπαστικούς αγώνες του υπέρ της εργατικής τάξης.
Στα τραγούδια του ακολούθησε την ποιότητα του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι. Οι συνεργασίες του πολλές και πάντα διαλεκτές. Οι συνθέσεις του σαν να δημιουργήθηκαν μόλις χθες. Με την καθοριστική παρουσία του έδωσε άλλη διάσταση στο ελληνικό τραγούδι.
Το έργο του δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί…
Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
Κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
σαν διφραγκάκι τόσο δα μικρό
Σ’ ακολουθώ και ξέρω πως χωράω
μες στο λακκάκι που `χεις στο λαιμό
Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή
Τ’ όνειρό σου ανασταίνω και το κάθε σου γιατί
